عباس علیه السلام بزرگ جانباز تاریخ انسانیت
چهارم شعبان مصادف با ۱۰ فروردین روز میلاد حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام، تحت عنوان روز جانباز نام گذاری شده است. حضرت ابوالفضل فرزند امام علی (ع) و امّ‌البنین (س) است. آن حضرت در جریان حرکت امام حسین (ع) از مدینه به مکه تا کوفه و کربلا، سرپرستی و سپهسالاری کاروان امام حسین (ع) را بر عهده داشت. او در واقعه عاشورای سال ۶۱ هجری قمری در کربلا حماسه‌هایی آفرید که تاریخ نظیر آن را ندیده است. حضرت قمر بنی هاشم (ع) با پس زدن امان نامه امویان، بزرگترین درس وفاداری را در جامعه انسانی به نمایش و یادگار گذاشت.
عباس بن علی (ع) در روز عاشورا و در صحرای سوزان کربلا، با دیدن ناله از فرط عطش فرزندان امام حسین مشک آب را بر دوش گرفت و برای بزرگترین امتحان زندگی خود، عازم شریعه فرات و نهر علقمه شد. ساقی تشنگان حریم خدا، خود را به آب زلال فرات رساند، اما جرعه‌ای ننوشید. زیرا اباعبدالله الحسین (ع) و فرزندان وی تشنه بودند.
در این حال عمر بن سعد ندا داد که مشک را تیرباران کنند، تیری هم به چشم مبارک باب الحوائج (ع) اصابت کرد و لشکریان کفر و نفاق، عمودی آهنین بر فرق مبارک سر حضرت فرود آوردند و ساقی دشت کربلا بر زمین افتاد. امام حسین (ع) خود را به بالین علمدار سپاه و برادرش عباس (ع) رساند و او در آغوش برادر و مولای خویش، مظلومانه به شهادت رسید.